Miña nai chamoume chaíñas por non pensaren no futuro Seica sonche un conformista Pois mira, parécecheme ben Así vai ser máis doado lidiar con todo o que teño por diante traballando pra comer e paga-lo alquiler, outro currante que un día cortou o pelo e xa quedou pra sempre calvo Cada día máis xordo, máis vello, menos ghuapo e máis canso Ás veces un pouco cabrón, ando a tratar de remedialo e seguramente machista, niso tamén estou traballando Miña moza, voz da conciencia e as nosas gatiñas sempre coa teima de foder os sofás do piso e rañar nas cadeiras Chao fianza O Atleti palmando finais e eu ficando con cara de parvo Estase a converter en rutina pasalo mal no mes de maio Vinche vivir a Málaga sen despedirme e sen lideiras E inda que miña terra esté moi lonxe eu síntoa tan preto que queima Non se ten morriña de verdade até que un marcha e logo pásalos días sendo Castelao só pensando en voltar a fumar pitis na ría con Óscar a pasear pola zona vella e tomar unhas cañas co Loren a pasa-las tardes xogando o Smash Bros. con César a tocar en Vigo con Lara e Pepe e pensando qué será da extraña parexa Antes era pesimista, agora sonche oportunista é doado, só hai que deixar que as cousas pasen e pista E malia que vote de menos Galiza aquí estouche ben Os días nunca se fan longos e quédacheme tempo de lecer Coa praia tra-la casa e a parada do bus enfrente unha vida simple, xa o dixen, pero meu, qué máis queres? Guitarras rosas, PlayStation, Casiotones, dúas gatiñas unha moza e a sorte de non caerlle moi mal á súa familia Teño vinte e pico anos e mentalidade de vello Nótase que pasei moito tempo cos abós dende pequeno E a maioría das veces faino todo máis sinxelo Moito máis fácil de aturar a toda a xente que te quere vir raiar Meu, ide o carallo, a min non me ides liar Teño un bo traballo e tempo pra descansar Teño unha moza intelixente e de bo corazón e non a vou deixar e espero que ela a min tampouco e se ese día chega non sei qué hei facer, carallo Penso tódolos días na aboa que xa non está Daría a vida por escoitala falar e non tela visto chorar A vida pódeche ser moi puta inda que sexas bo coma ela Deus non entende de xustiza, a vida é algo máis complexo e universal E coido que cada día que pasa queda menos tempo Pero mellor non pensar no incontrolable de momento Ti só segue a camiñar agardando ben atento Sempre esperto e facendo as cousas con xeito Oíche neno?

Pelos de ghato na roupa Estoupas de alegría cando chegas a casa, alí están Peach y Ricotta e a túa moza dache unha aperta e bicos nas bochechas "Te he echado de menos", todo o día sen vela Cheira que arrecende, cheira a amor Coa estufiña vendo a tele non se pode estar millor Outro día máis currando diante do ordenador Os ollos todos vermellos, ruido de ventilador Non podes beber café, poste todo loco Rabudo como os vellos na porta do Siroco que pechou e xa non hai putas en Pontevedra Ao menos polo centro Ao menos custa velas Pero seguen traballando porque non hai pan E os garitos onde estaban ben quentiñas onde están? Onde van os idiotas que nos ían rescatar? Estouparon polos aires coma Carrero LeBlanc Y ahora qué me cuén